بیان خاطره ای از مرحوم انصاری که استاد محسن کافی بدون واسطه ازین عالم وارسته شنیده اند
استاد می فرمودند:
"ما ارادتمان به مرحوم انصاری از باب ارادت بسیار بسیار بسیار زیاد ایشان به خاندان اهل بیت بود
مرحوم انصاری خاطرات زیادی از مرحوم کافی داشتند، ازجمله این که میفرمودند:
زمانی که من در دوران شاه در نائین اصفهان تبعید بودم ، دچار یک پادرد و زانودرد بسیار شدیدی شدم و بدلیل فقر زیاد و حصر شدید ما از طرف حکومت واز طرفی عدم دسترسی به پزشک متخصص در آن منطقه ، مدت ها این درد را تحمل میکردم تا در نهایت از شدت درد زمین گیر شدم ، در همان ایام خبر آمد که آقای کافی میخواهند از آن شهر عبور کنند و پیام دادند که میخواهند به منزل ماهم تشریف بیاورند (استاد محسن کافی می افزودند از سیره  معمول مرحوم کافی این بود که در طول سفرهای تبلیغی به هر شهری میرسیدند به علمای تبعیدی در آن شهر سر میزدند و در حد وسع خود به آنها کمک مالی میکردند تا بتوانند ازین طریق در آن دوران اختناق از علمای دینی حمایت کنند ، لذا علمای بسیار زیادی ازین دیدار ها خاطرات شیرینی دارند )
مرحوم انصاری میفرمودند من بسیار شرمنده بودم و پیام دادم که با این اوضاع پایم نمیتوانم از مرحوم کافی پذیرایی کنم و مقابل ایشان بنشینم 
ایشان فرموده بودند مشکلی نیست و ما خدمت میرسیم
وقتی مرحوم کافی آمدند با زحمت زیادی خدمت ایشان نشستم ، ایشان فرمودند: چه شده آقای شیخ یحیی؟
گفتم مدت هاست به یک پادردی مبتلا شدم و علت آنراهم نمیدانم
مرحوم کافی گفتند اشکالی نداره ،" ما الآن شفای شمارو می گیریم!"
بعد ایشان به یک نوجوانی که همراهشان بود و ما بعدا فهمیدیم حاج محسن طاهری از مداحان مشهور فعلی هستند فرمودند که یک روضه حضرت زهرا بخوان،ایشان شروع به روضه خواندن کرد و من و مرحوم کافی و حاج محسن طاهری شروع به گریه کردیم در اتاق کوچکی که غیر از ما سه نفر نبودیم ، بعد که اشعار حاج محسن تمام شد خود مرحوم کافی شروع کردند به روضه حضرت زهرا خواندن و  سه نفری مفصل گریه کردیم و بعد ایشان اشک چشم خود را به زانوی من مالیدند و فرمودند انشا الله خوب میشود
مرحوم انصاری میفرمودند از همان شب من احساس کردم درد از پای من کاملا رفته و تا الآن که در حدود ۳۰ سال از آن ماجرا میگذرد از آن درد خبری نیست و می افزودند که از آن جلسه به بعد من عنایت خاصی به مرحوم کافی پیدا کردم و در رحلت ایشان بسیار گریه کردم و الآن سفری نیست که به مشهد بروم و برای زیارت، سر قبر آقای کافی نروم "
استاد شیخ محسن کافی میگفتند مرحوم انصاری این خاطره را به عنوان کرامتی از مرحوم شهید کافی نقل میکردند درحالیکه این از محبت خود مرحوم آیت الله انصاری به خاندان اهل بیت و عنایت این خاندان به ایشان بوده است.  برگرفته از سایت : http://www.kafee.ir